การซื้อบ้านถือว่าเป็นความภูมิใจของตัวเองมากๆๆ และหลายๆคนก็คงเป็นแบบนั้น อดทนอดออมเก็บจนได้มีโอกาสซื้อบ้านเป็นของตัวเองได้ในอายุ 42 ซื้อหลังแรกมือหนึ่งดีใจมากๆๆ แต่เหมือนบ้านหดหู่ สภาพแวดล้อมหลังสร้างเสร็จเหมือนจัดสรรสลัมมากกว่า เพื่อนบ้านก็เจอทั้งดีและไม่ดี แถมมีคนโรคจิตไม่ปกติเป็นเพื่อนบ้านประมาณขาให่ญ สุดท้ายปล่อยเช่าไปหลายปี เพราะไม่ค่อยได้อยู่จริงจัง และแล้วก็ขายทิ้งไปเพื่อความสบายใจหลายๆอย่าง มาตัดสินใจซื้อบ้านอีกคราวนี้ซื้อมือสอง มีโอกาสเลือกได้หลายที่ เดินดูทั้งบ้านที่ต้องการซื้อ เพื่อดูโครงสร้างมีทรุด มีร้าวมากไหม ปลวก การเดินไฟ ดูได้ทุกอย่างถามได้ทุกเรื่อง ดูโครงการณ์ที่พอจะมีมาตราฐานสักหน่อย สรุปไปได้บ้านมือสองเเลนด์แอนเฮ้าส์ เชียงให่ม ในราคากลางๆไม่สูง สภาพบ้านต่อเติมไม่น่าเกลียด ต้นไม้สูงให่ญร่มรื่น ที่สำคัญเพื่อนบ้านดีมากต่างคนต่างอยู่ ไม่มีการจอดรถขวางทางกัน ที่สำคัญมากบ้านหลังนี้เมื่อเข้าอยู่มีความสบายใจเงียบสงบ เย็นใจมาก เหมือนคุ้นเคยไม่กลัวผีไม่กลัวอะไร สุขใจทุกครั้งที่มองบ้านหลังนี้ ไม่ปล่อยเช่าเพราะคิดว่าบั้นปลายเราอายุมากขึ้นเราจะได้ใช้พักผ่อนจริงจังสะที แล้วสมาชิกในนี้มีความรู้สึกยังไงกันบ้างค่ะ กับการซื้อบ้านเป็นของตัวเอง มาเล่าให้ฟังกันบ้างนะค่ะ
มาแบ่งปันความรู้สึกที่ซื้อบ้านแล้วมีความสุขใจที่ได้บ้านสมความตั้งใจ